Najchętniej czytany konserwatywny portal Warmii i Mazur
14 kwietnia 2021, środa
  • Kontakt
Opinie Olsztyn
  • Historia
  • Kultura
  • Media
  • Polityka
  • Społeczeństwo
Brak wyników
Zobacz wszystkie wyniki
Opinie Olsztyn
  • Historia
  • Kultura
  • Media
  • Polityka
  • Społeczeństwo
Brak wyników
Zobacz wszystkie wyniki
Opinie Olsztyn
Start Społeczeństwo

Kierunki zmian w szkolnictwie zawodowym

Wojciech Cybulski
17 maja 2020
Społeczeństwo
Czas czytania (około): 2 minut
A A
Zmiany w szkolnictwie zawodowym

Jednym z głównych celów wdrażanej obecnie reformy edukacji jest dopasowanie nowego systemu szkolnictwa branżowego do potrzeb nowoczesnej gospodarki oraz podniesienie prestiżu kształcenia zawodowego. Dotychczasowe zasadnicze szkoły zawodowe jak i czteroletnie technika nie spełniały oczekiwań pracodawców. Nie współpracowały z organizacjami zrzeszającymi przedsiębiorców oraz nie uwzględniały potrzeb rynku pracy.

W ramach przyjętych nowych rozwiązań organizacyjnych i prawnych zweryfikowane zostały wszystkie obszary kształcenia zawodowego. Wprowadzone zmiany w przepisach dotyczących szkolnictwa branżowego dokładnie określiły zadania szkół, organów prowadzących, pracodawców oraz ministrów właściwych dla poszczególnych zawodów. Znacznie wzmocniono wpływ firm i organizacji zrzeszających przedsiębiorców w proces kształcenia, np. poprzez udział pracodawców w egzaminach zawodowych i konsultacjach na temat nowej podstawy programowej. Umożliwiono uczniom realizację praktycznej nauki zawodu w rzeczywistych warunkach pracy.

Obecnie placówki otwierają nowe kierunki kształcenia w porozumieniu z lokalnymi pracodawcami. Uwzględniają potrzeby rynku pracy oraz współpracują z przedsiębiorcami właściwymi dla danej branży i zawodu. Pracodawcy obejmują wybrane klasy patronatem oraz wyposażają zaplecza techniczne szkół do nauki zawodu. Uczestniczą w przygotowywaniu programów praktyk zawodowych, coraz chętniej przyjmują na staż nie tylko uczniów, ale i również nauczycieli. Niektórzy pracodawcy organizują konkursy, fundują nagrody oraz stypendia zdolnym uczniom.

Kurator oświaty monitoruje dostosowanie kształcenia zawodowego do wymogów lokalnego i regionalnego rynku pracy, który powinien być zgodny z potrzebami przedsiębiorców. Dużą wagę przywiązuje do podnoszenia atrakcyjności i elastyczności kształcenia zawodowego, rozwijania doradztwa zawodowego, wzmacniania zaangażowania pracodawców w proces kształcenia zawodowego. Podejmuje też działania wspomagające uczniów w wyborze przyszłej ścieżki zawodowej.

Wspomniane przedsięwzięcia w zakresie zmian systemowych i programowych przyczyniają się do rozwoju nowoczesnego szkolnictwa zawodowego, odpowiadającego potrzebom innowacyjnej i nowoczesnej gospodarki, a nowe branżowe szkoły I stopnia oraz technika są dla młodzieży miejscem zdobycia dobrego zawodu i uzyskania kompetencji przydatnych na rynku pracy.

Wojciech Cybulski

4 1 ocen
Article Rating
Tagi: edukacjaopinie olsztynszkolnictwo branżowe
Poprzedni artykuł

Janusz Cichoń i uciekająca panna młoda, czyli słów kilka o kampanii 2020

Następny artykuł

Cui bono?

Podobne artykuły

Donald Tusk i Sławomir Nowak
Społeczeństwo

Lekcja łaciny z Tuskiem w roli głównej

12 kwietnia 2021
Gladiator Piotr Grzymowicz i załoga
Społeczeństwo

Gladiator Grzymowicz i jego drużyna – Profesjonaliści to czy Dyletanci?

10 kwietnia 2021
Lech-Obara
Społeczeństwo

Franki wciąż czekają na Sąd Najwyższy…

9 kwietnia 2021
olsztyński korona cyrk
Społeczeństwo

Cyrk na stacji, czyli kto roznosi koronawirusa w Olsztynie

8 kwietnia 2021
Syndrom sztokholmski to stan psychiczny pojawiający się u ofiar porwania lub u zakładników, który wyraża się odczuwaniem sympatii i solidarności z osobami je zniewalającymi. Ten stan sympatii i solidarności może osiągnąć taki stopień, że osoby zniewolone pomagają swoim prześladowcom w osiągnięciu ich celów lub w ucieczce przed policją. Nazwa syndromu wiąże się z napadem na bank w Sztokholmie w sierpniu 1973 roku, podczas którego napastnicy przez kilka dni przetrzymywali zakładników. Po złapaniu napastników i uwolnieniu przetrzymywanych przez nich osób, te ostatnie broniły przestępców pomimo wielodniowego uwięzienia. W czasie przesłuchań byli zakładnicy odmawiali współpracy z policją. Podobne zjawisko ma miejsce od lat w Olsztynie. Syndromolsztyński to sytuacja, która oznacza, że po dziesięcioleciach komunistycznego zniewolenia z lat 1945-1989, totalnej indoktrynacjioraz terroru aparatu bezpieczeństwa wśród wielu mieszkańców Olsztyna pojawiła się sympatia do komunistycznych oprawców. Objęła ona nie tylko akuszerów i budowniczych ,,władzy ludowej”, ale zbrodniczą Armię Czerwoną, będącą twórcą i gwarantem ustroju komunistycznego w Polsce. Symbolem tej sympatii są olsztyńskie ,,szubienice„ zwane onegdaj Pomnikiem Wdzięczności Armii Czerwonej. Stoją od lat przy Alei Marszałka Józefa Piłsudskiego dedykowane armii, która 17 września 1939r. napadła na Polskę i odpowiada za to, że na wschodnich rubieżach Polski dosłownie każda gruda ziemi jest przesiąknięta polską krwią. Sympatia ofiar do katów, będąca efektem syndromu olsztyńskiego, obejmuje nie tylko obronę stojącego w centrum miasta pomnika ku czci zbrodniczej Armii Czerwonej. Niedawne ofiary (lub ich potomkowie) z atencją odnoszą się nawet dopatronów ulic upamiętniających komunistyczny totalitaryzm. Toewidentne utożsamienie się ofiary z oprawcą powoduje, że już po uwolnieniu Polski z komunistycznego zniewolenia, ofiary bronią przestępców. W niepodległej Ojczyźnie ciągle wielu mieszkańcówOlsztyna sprzeciwia się usunięciu symboli i innych pozostałości po systemie komunistycznym. Syndrom olsztyński powoduje, że chociaż od upadku sowieckiego modelu totalitarnego reżimu w Polsce minęło już ponadtrzydzieści lat, PZPR została rozwiązana, zaś Armia Czerwona opuściła już dawno nasz kraj to solidarność i sympatia do ludobójczej Armii Czerwonej z okresu PRL trwa. Dobitnym dowodem jest choćby to, że wywodzący się z komunistycznej nomenklatury dwaj ostatni prezydenci naszego miasta nigdy nie poczuli choćby najmniejszego impulsu, aby komunistyczną symbolikę usunąć z przestrzeni publicznej. Keram
Społeczeństwo

Syndrom olsztyński

7 kwietnia 2021
PIOTRUŚ PAN
Społeczeństwo

Piotruś Pan, Prezydent Olsztyna

6 kwietnia 2021
Następny artykuł
Totalna opozycja

Cui bono?

Human rights in Poland PO-PSL

Od Pawła Włodkowica do świętego Jana Pawła II. O wkładzie polskim w dzieje praw człowieka i ich ochrony

Kidawa i Tusk

Totalna porażka totalnej opozycji

Władysław Ogrodziński

Wojciech Ogrodziński – redaktor reżimowy (cz. 3)

Powiadomienia
Powiadom o
guest
guest
0 komentarzy
Inline Feedbacks
View all comments

Popularne artykuły

Olsztyn LGBT

Patrz, kogo bronisz

20 sierpnia 2020
Ucz się Jasiu Kabaret Dudek

„Chamstwu w życiu, należy się przeciwstawiać siłom i godnościom osobistom”

24 maja 2020
5 minut

Pięć minut… właśnie się kończy

6 maja 2020
Igraszki miłosne Piotra Grzymowicza

Elektryzujący romans Piotra Grzymowicza

21 czerwca 2020
Inteligenci spod ośmiu gwiazdek

Inteligenci spod ośmiu gwiazdek

5 listopada 2020
KORONAWIRUS GB

Rządu zazdrości nam cała Europa

2 kwietnia 2020
Opinie Olsztyn

Najchętniej czytany konserwatywny portal Warmii i Mazur

Tematy w serwisie:
aborcja Andrzej Duda Donald Tusk Duda2020 edukacja epidemia eugenika gospodarka KO komunizm konstytucja koronawirus Lech Obara Lewica LGBT manipulacja neomarksizm Niemcy ochrona życia Olsztyn opinie olsztyn opozycja Piotr Grzymowicz Pióropałkarze PO Polska PSL Putin Rada Miasta Rafał Trzaskowski Rosja Rosja Sowiecka samorząd Sybir szkoła totalna opozycja Trybunał Konstytucyjny UE Unia Europejska USA Warmia i Mazury wartości wybory 2020 wybory prezydenckie ZSRR
© 2019-2021 Opinie.Olsztyn.pl. Wszelkie prawa zastrzeżone.
  • Polityka prywatności
  • Historia
  • Kultura
  • Media
  • Polityka
  • Społeczeństwo
Brak wyników
Zobacz wszystkie wyniki

© 2019-2021 Opinie.Olsztyn.pl. Wszelkie prawa zastrzeżone.

wpDiscuz