Wydaje się to absurdalne, ale opiszmy podstawową przyczynę klęsk głodu w Afryce i w innych, biednych krajach. Trzy wiodące obszary:
- Od osób, które przejechały Afrykę wzdłuż i w poprzek wiem, że są olbrzymie, puste obszary żyznej ziemi, która nie jest uprawiana. Co się wydarzyło? Otóż, uprawy w Afryce nie wytrzymywały konkurencji cenowej z dotowaną żywnością z UE i z USA. Podupadło rolnictwo i związane z nim przetwórstwo spożywcze. Brak własnej produkcji rolnej spowodował gigantyczną skalę bezrobocia. Wystarczyło trochę suszy i była to recepta na klęskę głodu. Bieda, jak wszędzie, prowadzi do powstania zbrojnych band, co pogłębia problem.
- Drugim problemem jest niepohamowana reprodukcja, gdzie np. w Egipcie statystyczna kobieta ma ponad szóstkę dzieci (albo ósemkę, nie pamiętam dokładnie). Podejrzewam, że w Peru, kraju misyjnym Leona XIV, jest podobnie. Emigracja nie jest rozwiązaniem, bo na miejsce jednego emigranta, miejscowe kobiety rodzą kolejnych 10. Trzeba doraźnie pomagać, ale długofalowa, doraźna pomoc pogłębia skalę problemu. Emigracja nawet o jotę nie zmniejsza biedy w krajach ubogich. Jestem wręcz przekonany, że żaden misjonarz, z obecnym Papieżem Leonem XIV, nie nakłaniał wiernych, aby poskromili swe zapędy reprodukcyjne. Zalecam wszystkim, przy całej do nich sympatii, aby nie bili się w piersi Trumpa, tylko w swe własne.
- Koncerny zachodnie lokują produkcję w biednych krajach, ale miejscowym pacą tak mało, że nie stać ich na zakup produkowanych dóbr. Ta praktyka pogłębia biedę.
UE nie tylko wycofuje wsparcie finansowe dla produkcji rolnej, ale wprowadza coraz bardziej restrykcyjne, administracyjne ograniczenia. Na końcu widać zakaz produkcji rolnej, jak dla samochodów spalinowych. Jakby tego było mało, podpisano umowę z MERCOSUR, która to strefa ma korzystniejszy klimat, niż Europa. To wybór polityczny, czy kontynuujemy dopłaty, czy z nich rezygnujemy, co przełoży się na skokowy wzrost cen żywności, a więc spowoduje presję na płace, emerytury i inne świadczenia. Pomagając Afryce i biednym krajom można utrzymać dopłaty, ale wtedy należy wprowadzić cła eksportowe (nie mylić z importem). Co oczywiste, przejściowo pomoc w odrodzeniu produkcji w biednych krajach. Brak ceł dla Mercosur spowoduje upadek europejskiego rolnictwa i przetwórstwa spożywczego, a w konsekwencji, klęski głodu, jak w Afryce.
Wystarczy mała anomalia pogodowa w krajach Mercosur, ceny żywności drastycznie wzrosną, a polskie dzieci będą umierać z głodu, jak swego czasu w Liberii. Mało tego, krajem bez własnej żywności można rządzić, przysłać namiestnika. Tuskaszenka, chociaż zapowiadał zawetowanie umowy z Mercosur, nagle ją podpisał.
Jedynym ratunkiem dla Polski jest zorganizowanie referendum, aby pogonić zgraję z koalicji 13 grudnia, z Tuskaszenką i Bonderą na czele. A tak na marginesie, Bondera podważa prawo jednej z izb SN, aby orzekała ws. ważności wyborów – tej samej, która zatwierdziła ostatnie. Dodam jeszcze, że niepoważny Szymon H. nie dopuścił do głosowania ws. powołania rządu, 2. posłów opozycji. Może to podstawa dla PAD-a, aby pogonić to towarzystwo?
Piotr Solis
