W dniu 6 lutego 2023 r. mija 30. rocznica zabójstwa lek. med. Aleksandry Gabrysiak z Elbląga. Bp Jacek Jezierski poinformował dziś, że podjął decyzję o rozpoczęciu procesu beatyfikacyjnego zamordowanej lekarki.
Uczynił to podczas Mszy św. sprawowanej w Hospicjum Elbląskim, w której uczestniczyli przedstawiciele: Oddziału Pomorskiego Katolickiego Stowarzyszenia Lekarzy Polskich, Stowarzyszenia Przyjaciół Doktor Oli, a także elbląskiego środowiska medycznego. Mszę koncelebrowali kapelani szpitali z Gdańska i Elbląga.
Podczas kazania bp Jezierski przypomniał bieg życia i działalność doktor Gabrysiak. Po ukończeniu studiów w Akademii Medycznej w Gdańsku pracowała w Tczewie i Elblągu. Dała się poznać jako ofiarny lekarz i opiekun chorych, którym służyła mimo swojej niepełnosprawności fizycznej. Motywacją jej działania była wiara i życie duchowe. 6 lutego 1993 r. została zamordowana przez przebywającego na przepustce więźnia, którym się opiekowała.
— Aleksandra Gabrysiak wykonywała swoją pracę bardzo starannie i dynamicznie. Była aktywna. Wychodziła naprzeciw swoim pacjentom, w pewnym sensie ich poszukiwała – mówił bp Jezierski. Przypominał, że w okresie, gdy przeszła na rentę, angażowała się w opiekę zdrowotną w szerokim znaczeniu, poprzez pracę w poradniach, w ruchu antyalkoholowym, tworzeniu nowych struktur, takich jak Hospicjum, Dom dla bezdomnych czy Dom samotnej matki. — Widziała potrzebę działań profilaktycznych, opiekuńczych, charytatywnych, postpenitencjarnych oraz terapeutycznych – wyjaśniał biskup elbląski.
— Intensywne życie religijne, szlachetność jej obyczajów, ofiarność w wypełnianiu szeroko rozumianej misji lekarza, czy wreszcie pozytywne głosy uznanych i szanowanych osób ze środowiska medycznego na temat pani Doktor, sprawiły, że 5 lutego 2023 r. podjąłem decyzję o rozpoczęciu sprawy Aleksandry Gabrysiak, lekarza medycyny, córki Jana i Jadwigi z domu Grajek, w formie procesu o beatyfikację — oznajmił bp Jezierski.
Grób śp. Aleksandry Gabrysiak znajduje się w Elblągu. Pamięć o niej pielęgnowana jest przede wszystkim w Trójmieście, ale także w Hospicjum Elbląskim i innych miejscach kraju. Diecezja elbląska zbiera wszelkie dokumenty, świadectwa oraz informacje dotyczące życia, działalności i okoliczności śmierci Doktor Oli.
Polska Agencja Prasowa informując o rozpoczęciu procesu beatyfikacyjnego przytacza wspomnienie, poznał dr Gabrysiak w 1983 r., gdy wraz z przyszłą żoną uczęszczał do poradni przedmałżeńskiej.
— Pamiętam ją jako osobę niezwykle oddaną bliźnim. Organizowała pomoc, sama będąc osobą niepełnosprawną. Poruszała się o kulach. Próbowała innym wskazać, jak można pomagać. Wspominam też ją jako osobę głęboko wierzącą — mówi Marek Pruszak. — To, że zamordował ją człowiek, któremu wcześniej pomagała, to był szok dla nas wszystkich, dla całego Elbląga, Gdańska i dla środowiska lekarskiego.
Doktor Aleksandra Gabrysiak i jej 18-letnia córka Marysia zginęły od ciosów nożem 6 lutego 1993 r. w swoim mieszkaniu w Elblągu. Podwójnego zabójstwa dokonał mężczyzna przebywający na przepustce z więzienia. 20-latek był jednym z wielu podopiecznych dr Gabrysiak.
Swojego mordercę elblążanka poznała dwa lata wcześniej, w Wigilię 1990 roku. Gdy się dowiedziała, że 18-letni wówczas chłopak ma spędzić Wigilię na dworcu, zaprosiła go do domu. Zapisała na terapię dla alkoholików, ale mimo pomocy, chłopak wrócił do środowiska swych dawnych znajomych i do nałogu.
6 lutego 1993 r. młody mężczyzna, będąc na przepustce z więzienia, przyszedł do mieszkania kobiet. 18-letnia adoptowana córka dr Aleksandry Gabrysiak była sama w domu. Wpuściła mężczyznę, który ją zamordował. Do mieszkania wróciła chwilę później Aleksandra Gabrysiak, którą także zabił. Mężczyznę ujęła policja. Sąd skazał go na karę śmierci. Nie wykonano jej z uwagi na moratorium, czyli zawieszenie orzekania i wykonywania kary śmierci. Zamieniono ją na karę dożywotniego więzienia.
Aleksanda Gabrysiak urodziła się 16 kwietnia 1942 w Radzyminie. W latach 1962–1968 studiowała na Wydziale Lekarskim Akademii Medycznej w Gdańsku, pokonując poważne trudności, związane z niepełnosprawnością spowodowaną krzywicą. Po skończeniu studiów została zatrudniona w Zakładzie Biochemii Klinicznej tejże uczelni.
W roku 1979 otrzymała stanowisko kierownika laboratorium w Tczewie. Zatrudniła się też w Poradni Trzeźwości w Elblągu. Jako inicjatorka zorganizowała Dom Samotnej Matki oraz hospicjum.
Dr Gabrysiak niosła pomoc alkoholikom, narkomanom, chorym na AIDS, samotnym matkom. Czasem dawała pieniądze, czasem jedzenie, czasem pomogła załatwić jakąś sprawę w urzędzie, czasem też dawała schronienie.
oprac. Marek Adam
