„Wszystko, co uczyniliście jednemu
z tych braci moich najmniejszych,
Mnieście uczynili”Mt 25, 40.
Wojna na Ukrainie tocząca się od 2014 roku, po zgaszeniu znicza olimpijskiego w Soczi jest kontynuacją odbudowy ZSRR. Rosji, która jest mentalnie i historycznie poza Europą (prof. Feliks Koneczny), skażonej cywilizacją turańską i bizantyńską bez względu na koloryt przywództwa, obce są wartości Ewangelii oraz prawa naturalnego.
Bez względu na zaszłości historyczne między naszymi narodami, należy stwierdzić, że obecnie Ukraińcy (w większości wyznający Prawosławie), bronią civitas christiana na frontowym „przedmurzu”.
Do tej pory to Polacy stanowili „przedmurze chrześcijaństwa” w dziejach Europy: obrona przed Tatarami, Księstwem Moskiewskim, Turcją Osmańską, Sowiecką Bolszewią (1920) oraz „Czerwona Zarazą” (1944-`1989).
W czasach początków dynastii Wazów (Zygmunt III), miały miejsce próby utworzenia trzeciego członu Rzeczpospolitej Obojga Narodów. Kozacy rejestrowi wspomagający wielokrotnie polskie wojska podczas obrony kresów.
Dzięki atrakcyjności polskiej kultury, języka, wolności szlacheckiej wiele rodów wywodzących się z kręgów Rusi Kijowskiej jak: Wiśniowieccy, Podhorscy, Massalscy, Ostrogscy oraz Zbarascy, wchodzili w krąg cywilizacji europejskiej. Wiele zasług dla Korony dały rody pochodzenia tatarskiego: Andruszkiewicze, Glińscy oraz Kryczyńscy.
Mimo prób ze strony księcia Władysława Wazy późniejszego króla (Władysław IV) oraz jego światłych sojuszników, stworzenia trzeciego członu Rzeczpospolitej, ze względu na upór despotycznego Zygmunta III próby zakończyły się porażką…
Efektem bezmyślnej polityki Zygmuta III Wazy, było powstanie Bogdana Chmielnickiego oraz potop szwedzki rozpoczynający powolną agonię szlacheckiej Polski! Nieludzkie stosunki feudalne dotykające chłopów (polskich, litewskich oraz ukraińskich), doprowadziły do zerwania więzi międzyludzkich, duchowych z warstwą rządzącą (król, szlachta) co też przyspieszyło klęskę zaborów!
Sytuacja II Rzeczypospolitej powstałej dzięki ogromnemu wysiłkowi rodaków z III zaborów była niezmiernie ciężka… Działalność dywersyjna Rosji sowieckiej na granicach wschodnich oraz na samych kresach stwarzała punkty zapalne wśród mniejszości litewskiej oraz ukraińskiej.
To, co wydarzyło się na Wołyniu w latach 1943-1944, bez względu na inspiracje niemieckie czy rosyjskie dotyczące działań oddziałów ukraińskich UPA, zło zawsze jest złem…
Mimo kłamstw, niedomówień dotyczących tamtych krwawych wydarzeń, obecna postawa Polaków wobec Ukraińców przekraczających nasze granice jest niesamowita!
Niesamowity jest apel biskupa sufragana lwowskiego ks. Edwarda Kawy, wzywający katolików z Niemiec, Białorusi oraz Rosji do przebudzenia się i reakcji na zło wypływające ze zbrodniczej agresji Putina na Ukrainę!
Biskup sufragan odwołuje się do autentycznej wiary wypływającej z prawd Ewangelii, w zakończeniu dodaje głęboką prawdę: „Czy pamiętacie jeszcze, że milczenie w obliczu grzechu jest również grzechem?”.
Jeżeli chodzi o „neutralność” Niemiec wobec Rosji, można przypomnieć opinię prof. F. Konecznego, który w swoich pracach uzasadniał, że Niemcy leżące geograficznie w Europie, mentalnie podobnie jak Rosja leżą poza nią!
Mam nadzieję, że przyjdzie czas, aby postawić krzyże na polskich grobach na Wołyniu!
Nie znamy planów „deep state” względem Ukrainy i Europy, ale pamiętajmy znaną maksymę: „dobro dane, powraca podwójnie”.
Teraz trzeba bronić nie tylko Ukrainy, lecz także Europy!
Pomoc Ukrainie ma wymiar ewangeliczny, bez względu na doznane krzywdy, wiemy, że „Błogosławieni miłosierni, albowiem oni miłosierdzia dostąpią”.
Henryk Pejchert
