W rocznicę pamiętnego sierpnia…

W nawiązaniu do rocznicy przełomowej dla zwycięstwa Polaków w wojnie z Rosją Sowiecką bitwy warszawskiej w sierpniu 1920 roku – zatrzymania Armii Czerwonej na przedpolach stolicy (głównie przez młodych ochotników, dowodzonych przez generała Józefa Hallera), genialnej kontrofensywy znad rzeki Wieprz, przeprowadzonej przez grupę operacyjną Wojska Polskiego z Naczelnym Wodzem Józefem Piłsudskim na czele, oraz uderzenia znad rzeki Wkry żołnierzy pod dowództwem generała Władysława Sikorskiego (trzeba odnotować, że autorem pierwotnego planu rozmieszczenia oddziałów był generał Tadeusz Jordan Rozwadowski) – warto przypomnieć klimat tamtych pamiętnych dni, kiedy to zjednoczony Naród Polski ocalił swoją Ojczyznę i całą Europę przed komunistycznym zagrożeniem, zachowany na archiwalnych taśmach filmowych…

Pamiętajmy również o innych polskich sierpniach, a w szczególności o ludziach, często młodych, biorących udział w doniosłych wydarzeniach, związanych z walką o naszą wolność – niepodległość Ojczyzny i suwerenność Narodu:

sierpień 1914 roku – wymarsz I Kompanii Kadrowej z Krakowa (zabór austriacki) na teren dawnego Królestwa Polskiego („Kongresowego” – zabór rosyjski), by wziąć udział w „Wielkiej Wojnie” i ostatecznie przywrócić Polsce niepodległość w 1918 roku;
sierpień 1939 roku – prowokacje, incydenty i pierwsze uderzenie Niemców na Polskę (Kanclerz III Rzeszy Adolf Hitler, po podpisaniu paktu Ribbentrop-Mołotow, wyznaczył wstępny termin ataku na dzień 26 sierpnia, później rozkaz ten został wycofany) oraz odparcie hitlerowców po walkach na przełęczy jabłonkowskiej, stanowiące preludium do II wojny światowej (niestety, inwazji z 1 i 17 września nie udało się powstrzymać…);
sierpień 1944 roku – wybuch powstania warszawskiego, de facto realizacja planu „Burza” w celu oswobodzenia stolicy (militarnie wymierzonego w Niemców, w sensie politycznym przeciwko sowietom i ich rodzimym poplecznikom), 63 dni mężnego boju i chwały;
sierpień 1980 roku – strajki na Wybrzeżu (Gdańsk, Szczecin), zakończone podpisaniem porozumień z rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej, które utorowały drogę do powstania Niezależnego Samorządnego Związku Zawodowego „Solidarność”, a w dalszej perspektywie – rozpadu bloku państwa komunistycznych, zdominowanych przez Związek Socjalistycznych Republik Sowieckich, w Europie;
sierpień 2015 roku – zaprzysiężenie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej Andrzeja Dudy (w 101. rocznicę wymarszu „Kadrówki”), wybranego na urząd dzięki zaangażowaniu wielu anonimowych osób; uroczystość, odbywająca się w trakcie kampanii przed wyborami parlamentarnymi, wygranymi przez Prawo i Sprawiedliwość, była zapowiedzią trwających, głębokich przemian w naszej Ojczyźnie, umęczonej ośmioletnimi rządami koalicji Platformy Obywatelskiej i Polskiego Stronnictwa Ludowego.